Η διάγνωση της προστατίτιδας περιλαμβάνει περισσότερες από 5 υποχρεωτικές και 4 πρόσθετες διαδικασίες. Μόνο μια ορθική εξέταση του προστάτη ή ένα υπερηχογράφημα δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα εάν οι άνδρες έχουν φλεγμονή στον προστάτη. Γιατί πολλές ουρολογικές παθήσεις έχουν παρόμοια κλινική εικόνα και μόνο μια ολοκληρωμένη διαφορική μελέτη μπορεί να αποκλείσει λανθασμένες διαγνώσεις.
Πώς να περάσετε μια επιθεώρηση
Οι άνδρες συνιστάται να κάνουν προληπτική εξέταση του προστάτη από ουρολόγο 1-2 φορές το χρόνο (η προστατίτιδα, το αδένωμα και άλλες παθολογίες του προστάτη είναι ασυμπτωματικές στα πρώτα στάδια). Εάν εμφανιστούν σημάδια ασθένειας, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν ειδικό. Τέτοια συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιάς και στη βουβωνική χώρα, δυσκολία στην ούρηση και στύση.
Ο γιατρός ξεκινά συλλέγοντας παράπονα και αναμνήσεις του ασθενούς και στη συνέχεια διεξάγει μια γενική εξέταση. Το επόμενο βήμα όταν υπάρχει υποψία προστατίτιδας είναι η ορθική εξέταση (ψηλάφηση του προστάτη μέσω του ορθού εντέρου ενός άνδρα). Η έρευνα με τα δάχτυλα επιτρέπει στον γιατρό να αξιολογήσει τις ακόλουθες παραμέτρους:
- Το μέγεθος του προστάτη.
- επιφάνεια (λεία ή ανώμαλη).
- Η πυκνότητα του αδένα (μαλακό ή βραχώδες).
- Η παρουσία ή η ομαλότητα του κεντρικού αυλακιού.
- Η ευαισθησία ενός άνδρα στην ανίχνευση του προστάτη (αν αισθάνεται πόνο).
Φυσιολογικά, ο προστάτης πρέπει να έχει εύκολα ψηλαφητούς 2 συμμετρικούς λοβούς και μια κεντρική αύλακα. Η διάμετρος ενός υγιούς προστάτη είναι 2, 5-3, 5 cm, διαμήκης - 2, 5-3 cm, η επιφάνεια πρέπει να είναι ομοιόμορφη, χωρίς έντονους φυματισμούς, αρκετά μαλακή, αλλά όχι χαλαρή. Οποιαδήποτε απόκλιση από τα αναφερόμενα χαρακτηριστικά σημαίνει προστατίτιδα, αδένωμα προστάτη, ίνωση, καρκίνο ή άλλες παθολογίες του ουρογεννητικού συστήματος.
αναλύσεις
Εάν η εξέταση του ορθού και το ιστορικό υποδηλώνουν προστατίτιδα, η επόμενη κίνηση του ουρολόγου είναι να παραπέμψει τον ασθενή για εργαστηριακό έλεγχο. Σύμφωνα με τα κλινικά πρότυπα, οι ακόλουθοι τύποι εξετάσεων είναι υποχρεωτικοί:
- κλινική ανάλυση ούρων.
- γενική ανάλυση αίματος?
- σπορά ούρων για χλωρίδα.
- όταν ανιχνεύεται μόλυνση, προσδιορίζεται η ευαισθησία των παθογόνων στα αντιβιοτικά.
Η πλήρης εξέταση αίματος βοηθά στην επιβεβαίωση της οξείας προστατίτιδας - με αυτή τη διάγνωση, ο αριθμός των ουδετερόφιλων αυξάνεται με μια μετατόπιση της φόρμουλας των λευκοκυττάρων προς τα αριστερά και μια απότομη μείωση του επιπέδου των ηωσινοφίλων. Είναι επίσης δυνατή η αύξηση του ΕΣΡ. Η χρόνια φλεγμονή χαρακτηρίζεται από χαμηλά επίπεδα αιμοσφαιρίνης (λιγότερα από 100 γραμμάρια ανά λίτρο αίματος).
Για να αποκλειστεί ο καρκίνος του προστάτη, πραγματοποιείται μια εξέταση ορού αίματος για το επίπεδο του PSA - ένα ειδικό για τον προστάτη αντιγόνο -. Η αυξημένη του ποσότητα υποδηλώνει την παρουσία όγκων, αλλά δεν καθορίζει τη φύση τους (καλοήθεις ή κακοήθεις). Για να διαπιστωθεί αυτή η παράμετρος, πραγματοποιείται βιοψία του προστάτη με ιστολογική μελέτη του υλικού που λαμβάνεται.
μυστικό του προστάτη
Κατά την ορθική εξέταση του προστάτη, ο ουρολόγος προσέχει την έκκριση. Συνήθως είναι παχύρρευστο, άοσμο και λευκό χρώμα. Ο μέγιστος όγκος είναι 1-2 σταγόνες (3-5 ml). Δεν πρέπει να περιέχει πύον ή ακαθαρσίες αίματος, καθώς αυτό είναι σημάδι ασθένειας. Η συνοχή του χυμού έχει σημασία - αν βγει σε σβώλους, τότε ο άνδρας έχει εκκολπωματώδη προστατίτιδα. Μια πιο λεπτομερής εξέταση του υλικού επιτρέπει εργαστηριακές εξετάσεις.
Η μικροσκοπική και βακτηριολογική μελέτη του μυστικού του προστάτη βασίζεται στην καταμέτρηση λευκοκυττάρων, κόκκων λεκιθίνης, αμυλοειδών σωμάτων, μακροφάγων, παθογόνων και ευκαιριακών οργανισμών. Η προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από αποκλίσεις:
- Οξεία προστατίτιδα: το χρώμα του μυστικού είναι κιτρινωπό, η οσμή είναι γλυκιά, το pH είναι όξινο, υπάρχουν λιγότερα από τα μισά λευκοκύτταρα και έως και το ¼ των επιθηλιακών κυττάρων.
- Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα: κίτρινο ή καφέ χρώμα, ξινή οσμή, όξινο pH, λιγότερα από τα μισά λευκοκύτταρα, μακροφάγα (άνω των 15), πολλά αμυλοειδή σώματα.
- Χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα: το χρώμα είναι κοκκινωπό, καφέ, δεν υπάρχει μυρωδιά, τα λευκοκύτταρα είναι φυσιολογικά, ανιχνεύονται μακροφάγα (10–20), υπάρχουν πολλά αμυλοειδή σώματα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μελέτη του μυστικού δεν επιτρέπει την ανίχνευση προστατίτιδας λόγω ψευδών δεικτών. Τα θολά δεδομένα εμφανίζονται με φλεγμονή σε άλλα όργανα και θερμοκρασία σώματος πάνω από 39 βαθμούς. Η λήψη υλικού δεν είναι δυνατή με αντενδείξεις στο ορθικό μασάζ (ο χυμός του προστάτη λαμβάνεται με αυτή τη μέθοδο): με έξαρση αιμορροΐδων, ραγάδες πρωκτού, φυματίωση προστάτη.
ούρο
Η γενική και κυτταρολογική ανάλυση των ούρων δεν απαιτεί ειδική προετοιμασία. Ένας άνδρας πρέπει να συλλέξει το υλικό σε ένα δοχείο το πρωί πριν από το πρωινό (είναι καλύτερο να αγοράσετε ένα αποστειρωμένο πλαστικό δοχείο σε ένα φαρμακείο). Λίγες ώρες πριν, δεν συνιστάται στον ασθενή να αδειάσει την κύστη και δεν πρέπει να παίρνει φάρμακα και αλκοολούχα ποτά μια μέρα πριν.
Με την καταρροϊκή μορφή της νόσου, δεν μπορούν να παρατηρηθούν αποκλίσεις από τον κανόνα στη γενική ανάλυση των ούρων. Με προστατίτιδα των τελευταίων σταδίων, ανιχνεύονται πυώδη νήματα στο εξεταζόμενο υλικό, τα οποία πέφτουν.
Η εξέταση των ούρων ενός άνδρα επιτρέπει τη διάγνωση λευκοκυτταρουρίας (αύξηση του επιπέδου των λευκοκυττάρων που εμφανίζεται με φλεγμονή). Γίνεται καλλιέργεια ούρων για τον προσδιορισμό του τύπου των παθογόνων. Σημάδια παθογόνων στα ούρα εμφανίζονται με λοιμώδη προστατίτιδα ή επιπλοκές όπως κυστίτιδα, ουρηθρίτιδα ή φλεγμονώδη νόσο της πυέλου.
Επιχρίσματα από την ουρήθρα
Ένα επίχρισμα από την ουρήθρα είναι ένας τύπος εξέτασης που επιβεβαιώνει τη φλεγμονή που προκαλείται από παθογόνους παράγοντες όπως τριχομονάδες, γονόκοκκους, candida. Συνταγογραφείται όταν παρατηρείται σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου, κνησμός στη βουβωνική χώρα, εξάνθημα στο πέος, δυσκολία στην ούρηση. Η εξέταση του υλικού που λαμβάνεται επιτρέπει τη διαφορική διάγνωση - τη διάκριση μεταξύ προστατίτιδας, ουρηθρίτιδας ή σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων, που συχνά έχουν παρόμοια συμπτώματα ή εμφανίζονται ταυτόχρονα.
Η νόσος μπορεί να διαγνωστεί μόνο με μια σωστά ληφθείσα εξέταση επιχρίσματος. Ένας άνδρας πρέπει να απέχει από το σεξ για 2 ημέρες πριν καταπιεί το υλικό. Μην πηγαίνετε στην τουαλέτα μια ώρα πριν τη διαδικασία. Εάν ο ασθενής λαμβάνει ΜΣΑΦ ή αντιβιοτικά, τότε δεν έχει νόημα να κάνετε αυτήν την ανάλυση - τα δεδομένα θα είναι λανθασμένα.
σπερμογράφημα
Σπερμογράφημα - ανάλυση της εκσπερμάτισης ενός άνδρα. Εκτός από την προστατίτιδα, με αυτόν τον τρόπο διαγιγνώσκονται και ασθένειες των σπερματοζωαρίων, των όρχεων και της υπογονιμότητας. Το υλικό που υποβάλλεται από άνδρα με θερμοκρασία σώματος όχι μεγαλύτερη από 39 βαθμούς, ο οποίος δεν παίρνει αντιβιοτικά και απέχει από τη σεξουαλική επαφή για 2-3 ημέρες, είναι σωστό. Δεν συνιστάται μασάζ προστάτη την ημέρα πριν από τη δωρεά σπέρματος.
Το σπερμογράφημα περιλαμβάνει τρεις τύπους μελετών. Η μακροσκοπική ανάλυση περιλαμβάνει την εξέταση του όγκου, του χρώματος, του ιξώδους και του χρόνου υγροποίησης του σπόρου. Η μικροσκοπική εξέταση δείχνει την ποσότητα και την ποιότητα του σπέρματος. Η βιοχημική ανάλυση προσδιορίζει τη συγκέντρωση στο εκσπερμάτισμα φρουκτόζης, ψευδαργύρου, άλφα-γλυκοσιδάσης, L-καρνιτίνης. Τα αντισώματα κατά του σπέρματος μπορούν να ανιχνευθούν στη βακτηριακή προστατίτιδα.
Με την προστατίτιδα, ένα σπερμογράφημα μπορεί να αποκαλύψει μια σειρά από ανωμαλίες. Για παράδειγμα, μειωμένος όγκος σπέρματος (λιγότερο από 1, 5 ml), χαμηλή συγκέντρωση σπερματοζωαρίων σε 1 ml (λιγότερο από 15 εκατομμύρια), ασθενοζωοσπερμία (πάνω από 40% του ακίνητου σπέρματος), ακινοσπερμία (πάνω από 32% του ακίνητου σπέρματος ).
προστατικό ιστό
Κατά την εξέταση ενός διευρυμένου προστάτη, δεν είναι πάντα δυνατό να κατανοήσουμε τη φύση των σφραγίδων και των επεκτάσεων χρησιμοποιώντας ορθική εξέταση, εξετάσεις ούρων και αίματος. Μπορεί να είναι καλοήθης παθολογία (αδένωμα, προστατίτιδα) ή κακοήθης (καρκίνος). Η ακριβής διάγνωση βοηθά τη μικροσκοπική εξέταση των ιστών του προστάτη που λαμβάνονται με βιοψία.
Η διαδικασία πραγματοποιείται ως εξής: ο ασθενής εισάγεται διορθικά με αισθητήρα συσκευής υπερήχων, στο τέλος του οποίου υπάρχει πιστόλι με βελόνα βιοψίας. Ένα μικροσκοπικό τμήμα αδενικού ιστού κόβεται με αιχμηρή αιχμή και αποστέλλεται στο εργαστήριο για εξέταση. Η μελέτη πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας τη μέθοδο σύγκρισης των παραμέτρων του υλικού με τα πρότυπα από τον πίνακα Gleason.
Με συμφορητική, ιογενή ή βακτηριακή προστατίτιδα, τα αδενικά κύτταρα φαίνονται μειωμένα, η ποσότητα του συνδετικού ιστού στον μεσοκυττάριο χώρο αυξάνεται. Δεν παρατηρούνται άτυπα κύτταρα με αλλοιωμένους πυρήνες. Όταν ένας άνδρας έχει καρκίνο του προστάτη, τα αδενικά κύτταρα μεγαλώνουν και συγκεντρώνονται σε ομάδες, αποκαλύπτονται οι μη φυσιολογικές τροποποιήσεις τους.
Υπερηχογράφημα, μαγνητική τομογραφία και άλλες μέθοδοι
Πραγματοποιούνται ενόργανες μελέτες για την επιβεβαίωση της διάγνωσης, καθώς και για τον προσδιορισμό του σταδίου ανάπτυξης και των χαρακτηριστικών της πορείας της νόσου. Με παθολογίες των πυελικών οργάνων, χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες μέθοδοι εξέτασης:
- παραδοσιακό υπερηχογράφημα?
- διορθικό υπερηχογράφημα?
- μαγνητική τομογραφία (MRI);
- Η αξονική τομογραφία.
Αυτές οι μέθοδοι σας επιτρέπουν να μάθετε το σχήμα, το πάχος, το πλάτος, το μήκος του προστάτη, τη μάζα του, τη δομική ομοιομορφία, την ηχογένεια, την αγγείωση (αγγειακό σχέδιο). Αυτές οι παράμετροι χρειάζονται για τον προσδιορισμό των ουρολογικών παθολογιών: ο υπέρηχος, η αξονική τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία αποκαλύπτουν φλεγμονώδεις, πολλαπλασιαστικές, ογκολογικές παθήσεις του προστάτη.
Ο κλασικός υπέρηχος έχει τη μεγαλύτερη ανακρίβεια, αλλά αυτή η μέθοδος συνεχίζει να χρησιμοποιείται γιατί είναι εύχρηστη και οικονομικά προσιτή. Το διορθικό υπερηχογράφημα θεωρείται το "χρυσό πρότυπο" για την ανίχνευση προστατίτιδας, αλλά ο καρκίνος του προστάτη είναι δύσκολο να ανιχνευθεί με αυτόν τον τρόπο (ειδικά στα αρχικά του στάδια). Η μαγνητική τομογραφία και η αξονική τομογραφία έχουν την υψηλότερη ακρίβεια στην αναγνώριση όγκων, αλλά αυτές είναι πολύπλοκες και δαπανηρές διαδικασίες, επομένως πραγματοποιούνται όταν άλλες ερευνητικές μέθοδοι δείχνουν μεγάλη πιθανότητα ογκολογίας.
εξέταση στο σπίτι
Ο προστάτης μπορεί να εξεταστεί στο σπίτι και να εντοπιστούν τα πρωταρχικά συμπτώματα των ουρολογικών παθολογιών. Φυσικά, δεν πρόκειται για διάγνωση χρόνιας προστατίτιδας, αφού η αιτία της διόγκωσης του αδένα δεν μπορεί να προσδιοριστεί με αξιοπιστία. Αλλά η παρουσία ανησυχητικών σημείων με μια ανεξάρτητη εξέταση του σώματός σας είναι ένας σημαντικός λόγος για να επικοινωνήσετε αμέσως με έναν ουρολόγο.
Ακριβώς έτσι, χωρίς να χρειάζεται να κάνετε αυτοδιάγνωση, δεν αξίζει τον κόπο. Οι ενδείξεις που πρέπει να εξεταστούν στο σπίτι είναι:
- Διαταραχή της ουροδυναμικής (συχνή επιθυμία για ούρηση).
- Αδύναμο ρεύμα, αδυναμία πλήρους εκκένωσης της κύστης.
- Ενόχληση στην κοιλιά ή στη βουβωνική χώρα (π. χ. επώδυνη ούρηση).
- Μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, εξασθένηση της στύσης.
- Πυώδεις ακαθαρσίες ή αποχρωματισμός των ούρων σε λευκό, καφέ.
- σπερματόρροια ή προστόρροια (έκκριση από το πέος).
Στο σπίτι, η εξέταση πραγματοποιείται σύμφωνα με το ίδιο σχέδιο όπως στο ιατρείο. Πρώτον, ένας άνδρας πρέπει να καθαρίσει τα έντερα - σε 10-12 ώρες κάντε κλύσμα ή πάρτε καθαρτικά. Κάντε μπάνιο αμέσως πριν τη διαδικασία. Στη συνέχεια, ξαπλώστε στο πλάι, λυγίστε τα γόνατά σας, εισάγετε τον δείκτη σας στο ορθό (προηγουμένως βάλτε μια άκρη του δακτύλου και αλείψτε το με βαζελίνη).
Πραγματοποιείται ψηφιακή εξέταση του ορθού με ανίχνευση του οπίσθιου τοιχώματος του παχέος εντέρου και σύλληψη του παρακείμενου προστάτη. Ο αδένας είναι εύκολο να εντοπιστεί - μοιάζει σαν ένα μικρό καρύδι. Άσχημα συμπτώματα: διογκωμένος προστάτης, μη κυκλικό σχήμα, παρουσία φυματίων, πόνος κατά την ανίχνευση.Αυτά τα σημάδια σηματοδοτούν φλεγμονή ή κάποια άλλη παθολογική διαδικασία στον προστάτη. Εάν εντοπιστούν, πρέπει οπωσδήποτε να απευθυνθείτε στον ουρολόγο, καθώς απαιτείται πιο ακριβής διάγνωση και σχέδιο θεραπείας.